- ۰ نظر
- ۲۳ آذر ۹۵ ، ۱۳:۱۰
- ۸۱ نمایش
چرم کرمانشاه مرغوبترین چرم در ایران است.
چرمسازی هنری پر سابقه تر از ریسندگی و بافندگی است، اما رونق این هنر در بازار سنتی دیگر به شکل سابق نیست و نشانی از تبلور آن نمی بینیم.
روزگاری بازار سنتی شهر کرمانشاه مامن هنرمندان سراجی بود، "روزگاری" بله واژه ای که برای آنچه که داشته ایم و دیگر نیست به کار می بریم.
تاریخچه چرم سازی کرمانشاه
با توجه به اینکه منطقه کرمانشاه از دیرباز محل پرورش احشام و دامهای فراوان بوده است بنا به ضرورت دباغی رونق فراوان داشته است و این امر کرمانشاه را به یکی از منابع اصلی تولید و پخش چرم مرغوب در سراسر کشور مبدل کرده است.
اگر بخواهیم راجع به این هنر بنویسیم باید بگوییم که این هنر قبل تر از ریسندگی و بافندگی بوده است و به واقع جایی برای گفتگو و چانه زنی در مورد این سابقه باقی نمی گذارد.
فن و فنون آماده کردن پوست تاکنون تغییرات زیادی نکرده است همچنین فن چرم سازی از گذشته تا سده نوزدهم راکد بوده و در ایران هم تا زمانی که روش نوین در این زمینه آغاز نشده بود وضع به همین منوال بوده است
نمد یکی از صنایع دستی مردم ترکمنستان می باشد.
نمد سادهترین نوع فرش است که تولید آن آسان بوده و نیاز به دستگاه خاصی برای تولید آن نیست و بیشتر با دستان توانای نمدمال تهیه میشود که پیدایش آن به ۱۰۰۰ سال پیش برمیگردد و هماکنون در جامعه ترکمنی با توجه به زیبایی نقوش جز صنایع دستی محبوب قرار دارد.
هر چند که فرش دستباف و فرشهای ماشینی جای نمد را در کاربرد میان مردم کم کردهاست، اما این هنر به عنوان میراث زیبا صنایع دستی گذشتههای قوم ترکمن، هماکنون در جامع ترکمنستان از احترام و جایگاهی مهمی برخوردار بوده علاوه بر این نمد، زینت نمایشگاههای صنایع دستی، موزهها، نگارخانهها و نیز فروشگاههای عمومی تبدیل شدهاست، نمد در هر خانه ترکمن به عنوان جانمازی نیز به صورت گسترده استفاده میشود.
مشک ها در دو سایز کوچک و بزرگ درست می شوند
قدمت مشک دوزی مشخص نشده، اما این کار الهام گرفته از مشک حضرت ابوالفضل (ع) بوده است. سابقه در مشک دوزی بیش از ۳۰۰ سال است ، در زمان های قدیم که برق کشی و یخچال و سردخانه به شکل امروزی وجود نداشته، کشاورزانی که برای کار برداشت محصول خود در زمین کشاورزی مشغول به کار بودند، برای خنک نگه داشتن آب آشامیدنی خود از مشک استفاده می کردند و مشک آب را زیر سایه گیاهی قرار می دادند تا به دور از گرمای آفتاب به طور طبیعی خنک بماند.
جشن اسفندگان یکی از جشنهای ایرانی است که در روز ۵ اسفند برگزار میشود
جشن اسفندگان یکی از جشنهای ایرانی است که در روز ۵ اسفند برگزار میشود
جشن اسفندگان (سپندارمذگان) - روز بزرگداشت زمین و بانوان
- زمان برگزاری جشن اسفندگان (سپندارمذگان)
جشن اسفندگان (سپندارمذگان) یا جشن مژده گیران یکی از جشنهای ایرانی است که در روز ۵ اسفند برگزار میشود. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آوردهاست که ایرانیان باستان روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین میدانستند.
اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان جشن اسفندگان (سپندارمذگان) را در روز پنجم اسفند ذکر کردهاند. ولی با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان میزیست، و سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، بعضی منابع و به اشتباه تاریخ ذکر شده نیز ۶ روز به عقب آورده اند که این کار نادرست است. زیرا طبق منابع کهن و همانطور که از نام آن پیداست این جشن به روز اسپند یعنی پنجمین روز ماه از ماه اسفند اشاره دارد.
واژه اسفند و سپَندارمَذ
واژه فارسی «اسفند» (اسپند) در زبان فارسی امروز، از واژه پهلوی «سپندارمت-Spandarmat» و اوستایی «سپِنتَه آرمَئی تی-SpentaArmaiti» بر گرفته شده است. روز پنجم هرماه و ماه دوازدهم هر سال «اسفند» یا «سپَندارمَذ» نام دارد. این واژه که در
دربارهٔ پیدایش نوروز باستانی و آئین های آن روایات زیادی بیان شده است
همه چیز درباره نوروز باستانی و آئین های نوروز باستانی
افسانه پیدایش عید نوروز باستانی در ایران
دربارهٔ پیدایش نوروز باستانی ایران و مناسبت تاریخی آن داستانها و روایات متفاوت بسیار است. در غالب این داستانها پیدایش نوروز به زمان پیشدادیان نسبت داده شده و از جمشید پادشاه مشهور پیشدادی به عنوان بنیانگذار نوروز باستانی یاد گردیدهاست.
ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه در مورد پیدایش عید نوروز باستانی نوشته است که برخی از علمای ایران میگویند سبب اینکه این روز را نوروز مینامند این است که چون جمشید به پادشاهی رسید دین خود را تجدید کرد و چون این کار خیلی بزرگ به نظر آمد و آن روز، روز تازهای بود جمشید عید گرفت، اگر چه پیش از این هم نوروز بزرگ و معظم بود.
برخی دیگر از ایرانیان درباره پیدایش جشن نوروز باستانی گویند که جمشید زیاد در شهرها گردش نمود و چون خواست به