شاید بسیاری از کاربران جدید سیستمهای رایانهای ندانند ویندوز 95 چه شکلی بوده و چه امکاناتی را در اختیار کاربران قرار میداده است، اما در همین حد بدانید که پیش از ویندوز 95، حداکثر کاراکتری که کاربر میتوانسته به نام یک فایل اختصاص دهد هشت کاراکتر بوده و سه کاراکتر نیز در پایان مشخصکننده پسوند فایل بوده است.
به این فایلها 8.3 میگفتند و پس از آن ویندوز 95 این محدودیت را کنار زد و این امکان را برای کاربر فراهم کرد تا در چنین مواردی از حداکثر 260 کاراکتر کمک بگیرد. این محدودیت کاراکتر نسبتا زیاد بود و همین عامل موجب شد پیش از انتشار ویندوز 10 نیز روشی برای عبور از آن طراحی نشود. اما باوجود حجم بسیار بالای اطلاعات کاربران و ذخیرهسازی این اطلاعات در پوشههای تو در تو، مسیر قرارگیری فایلها در سیستمهای رایانهای طولانیتر شد و موجب گردید تا 260 کاراکتر نیز نوعی محدودیت بهشمار برود.
بهعبارت دقیقتر چنانچه شما بخواهید فایلی را از درایوی به درایو دیگر منتقل کنید، اما مقصد موردنظر، مسیری تو در تو باشد
ادامه مطلب